สวัสดีครับ ทุกท่าน หลังจากห่างหายการ Update พัฒนาการของอิงอุ่นไปซะหลายเดือน ตอนนี้ผมก็ครบ 2 ขวบเป็นที่เรียบร้อยไปแล้วนะครับเพื่อวันที่ 6 ก.ย.55 เวลา 23.49 น. นะครับ ป่าป๊าก็ทำรูปนาฬิกาฉลองวันเกิดให้เหมือนเดิมเลย ขอบคุณนะครับป่าป๊า

      เอาละครับก่อนจะลืมผมขอ Update พัฒนาการด้านน้ำหนักก่อนเลยนะครับ น้ำหนักชั่งเมื่อเช้าโดยคุณยายก็อยู่ที่ 13.9 กก.นะครับ ถ้ามาเทียบตามกราฟน้ำหนักมาตรฐานเด็กทารกไทยแล้วละก็ เป็นตามภาพเลยครับ

      เดือนที่ผ่านมาหลังจากที่อิงอุ่นไปพักที่ รพ.พญาไท 2 อยู่หลายวัน กลับออกมาได้ไม่ถึงเดือนดีอิงอุ่นก็เป็นหวัดอีกรอบแล้วครับ แต่คราวนี้ป้าหมอบอกว่าลองให้ยามาทานเองที่บ้านก่อน ยาที่ได้ก็เป็นยาเดิมๆครับ ได้แก่

    1. RHINATHIOL ตัวนี้ใช้ละลายเสมหะครับ
    2. MEPTIN    ตัวนี้ใช้ขยายหลอดลมลดอาการไอ

    สุดท้ายอิงอุ่นก็หายนะครับแต่ช่วงที่ิอิงอุ่นไม่สบาย ป่าป๊าก็ต้องไปนำการสัมมนาที่ หัวหิน อิงอุ่นเลยติดรถป่าป๊าไปด้วย เลยได้ไปเที่ยวกะหม่าม้าสนุกไปเลยครับแล้ว คราวหน้าจะมาเล่าบรรยากาศให้ฟังนะครับ

หม่าม้า 5 ขวบ VS อิงอุ่น 2 ขวบ

       วันพฤหัสนี้ก็ผ่านไป จนตอนเย็นเริ่มมีลุ้นระทึกอีกแล้ว ลืมบอกไปว่าตอนคุณหมอมาตรวจ ป้าหมอบอกว่าโรคนี้บางทีเดี๋ยวไข้ก็ขึ้น บางทีก็ลง ต้องทาน ทามิฟลูไปซัก 3 วัน ก่อนไข้ถึงจะสงบ หม่าม๊าก็ภาวนาว่าขอให้มันสงบเร็ว ๆ ทีเถอะ ไข้ขึ้นทีหัวใจหม่าม๊าจะวาย แต่คืนพฤหัสนี้ก็มีเรื่องตื่นเต้นเกิดขึ้นอีกจนได้ ระหว่างที่หลับไปทั้งแม่และลูก
       ระหว่างนั้น หม่าม๊าสังเกตว่าหัวอิงอุ่นร้อนกว่าเดิม ประมาณ เที่ยงคืนกว่าแล้วล่ะ ก็ให้เค้ามาวัดไข้ ตอนนั้นได้ 37.7 ก็เอาล่ะสิ กังวลแล้ว พี่พยาบาลก็มียาลดไข้มาให้ป้อน ซัก ตี 2 หม่าม๊าก็เอาเครื่องวัดวัดที่หัวอิงอุ่นอีก ปรากฏว่ามันคิดว่า 38.2 เอ๊ย ตาเราฝาดไปป่าวเนี่ย ตั้งแต่ลูกเกิดมาช้านไม่เคยวัดไข้ลูกได้เท่านี้เลยอ่ะ ด้วยความตกใจก็เหมือนเดิม แต่คราวนี้มีสติขึ้นมากะจิ๊ดนึง คือไม่อุ้มลูกที่หลับไป แต่เรียกเค้ามาวัดแทน พอพี่เค้ามาวัดเท่านั้น ได้ตัวเลขเดียวกันเปี๊ยบ 38.2 คร้าบพี่น้อง ตาสว่างทันที เรียกป่าป๊าลูกไข้ขึ้นอ่ะ ป๊าก็อย่างว่องไว ให้เค้าเช็ดตัวเลย งานเข้าเลยได้เช็ดตัวกันตอนตี 2 กว่า พร้อมเสียงร้องไห้ดังจ้า ของเด็กน้อยที่ถูกปลุกมาตอนดึก พอเช็ดตัวเสร็จเหมือนน้องอิงอุ่นจะคิดว่าเช้าแล้ว น้องก็เลยไม่ยอมนอนต่อทั้ง ๆ ที่ยังไม่ตี 3 เลย หม่าม๊าและป่าป๊าก็กลายเป็นของเล่นไปสักพัก ทั้งพาขึ้นเตียงนั่งดูรถไฟฟ้า เอาลงมาข้างล่าง จนใกล้จะตี 5 กว่า ๆ หม่าม๊าก็ไม่ไหวแล้ว ป่าป๊าที่แสนดีก็มารับช่วงไป ระหว่างนั้นหม่าม๊าก็ไม่รู้เลยว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น เนื่องจากว่าหม่าม๊าได้เล่นซ่อนตาดำปิ๊ดปี๋อยู่คนเดียว จนเปิดตามาอีกที 8 โมงแล้วสองพ่อลูกคู่ขวัญก็ยังเล่นกันอยู่อีก จนป่าป๊าให้นมไป 1 ขวด น้องอิงอุ่นก็เลยหลับลงได้ หลังจากนั้นก็ตัวใครตัวมัน เตียงใครเตียงมันอีกรอบ หลับกันไป จนเค้าเอาข้าวมาส่ง
              วันพฤหัสก็ผ่านไปอีกหนึ่งวัน เช้ามาวันศุกร์น้องอิงอุ่นก็อาการดีขึ้นอย่างรวดเร็ว ไข้ก็รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัว ไม่ขึ้นมาที่สูงอีก จนบัดนี้วันเสาร์แล้ว ป้าหมอมาตรวจก็บอกว่า ถ้าจะกลับไปบ้านก็ได้ หม่าม๊าเลยบอกว่า งั้นขอกลับวันอาทิตย์เลยนะคะ ขออยู่ทานยาอีกวันนึง กลับบ้านจะได้ทานทามิฟู อีกมื้อเดียว ก็จะครบห้าวันอย่างที่หมอบอกไว้ วันเสาร์นี้ทางแผนกค่าใช้จ่ายเอาบิลมาให้ดูคร่าว ๆ ตอนนี้เห็นตัวเลข 2 ลอยมาข้างหน้า คาดว่า คงไม่ไปไกลมากถึง 3 ยังดีที่มีประกัน แต่จริง ๆ ไม่ได้อยากใช้นะ พรุ่งนี้ก็มาลุ้นอีกทีว่าค่าใช้จ่ายทั้งหมดเท่าไหร่ และต้องจ่ายเพิ่มเท่าไหร่ แต่คะเนไว้ในใจไม่น่าจะเกิน 4 พัน แต่ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว เพื่อลูกนะ ไว้ไปขยันอีกแป๊บก็ได้คืนแย้ววววววว คืนนี้ไปก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาคุยกันต่อจ้ะ รักน้องอิงอุ่นมาก ๆ ครับ
                 สุดท้ายอิงอุ่นก็ออกจากโรงพยาบาลโดยจ่ายเงินบางส่วนจากที่ประกันไม่คุ้มครอง โชดดีจริงที่หม่าม้าทำประกันไว้ให้ แต่ก็อย่ามาใช้บริการบ่อยๆเลยนะครับหม่าม้า